На маршруце – Анатолій Свірковіч
На днях мне давялося паназіраць за работай вадзіцеля-паштальёна Пастаўскага рэгіянальнага вузла паштовай сувязі Анатолія Свірковіча. Уражанні засталіся добрыя.
Прызнаюся: прасіла ў кіраўніцтва ўстановы дазволу паездзіць разам з Анатоліем Эмануілавічам па яго маршруце, але не атрымала: знаходжанне пабочных асоб у паштовай машыне забаронена. Таму следам за ёй у дарогу адправілася і рэдакцыйная.
Анатолій абслугоўвае больш за 40 населеных пунктаў. З вузла сувязі яго маршрут пралягае ў Ліпнікі, Манькавічы, Агароднікі, Калееўцы, Мястэчка, Гогава, Савічы і ўсё далей. На ім ёсць і такія буйныя аб’екты, як аграгарадок Юнькі, АДРАЦ «Ветразь».
«Як толькі і спраўляецеся?» — пытаюся. На што Эмануілавіч адказвае: «У паштовай сувязі я працую 7 гадоў. Да гэтага займаўся зусім іншай справай. Але ніколькі не шкадую, што змяніў работу. Яна вельмі патрэбная людзям, мяне заўсёды чакаюць. Адно дрэнна, што не хапае часу падоўгу затрымлівацца ў вёсках. А людзям так хочацца не толькі атрымаць паслугу, але і выгаварыцца. Але без увагі не пакідаю ні аднаго чалавека. Асабліва прыемна выдаваць пенсіі. Тым больш што тэрміны іх выплаты ніколі не зрываюцца. А калі чысло прыпадае на святочны ці выхадны дзень, то выдаюцца і раней. Работы ў мяне, канечне, шмат, адказнасць вялікая. Але спраўляюся і ганаруся гэтым».
Мы калясілі следам за паштовай машынай, і я прыглядалася, як спрактыкавана Анатолій карыстаўся апаратна-праграмным комплексам «Мабільны паштальён», выдаваў пенсіі, прымаў плацяжы, клаў у паштовыя скрынкі або ўручаў прама ў рукі вяскоўцам газеты, прыязна перагаворваўся з імі, прадаваў муку, макарону, алей, пячэнне, іншыя прадукты (усё — ва ўпакоўках). «А ці ахвотна людзі падпісваюцца на перыядычныя выданні?» — не магла не задаць пытанне. На што паштальён адказаў: «Зараз цікавасць людзей да газет значна меншая, чым гадоў 10 назад. Але на «Пастаўскі край» падпісваюцца ахвотна, я і сам люблю раёнку. Чытаюць і іншыя газеты. Падказваю, каб не забыліся падоўжыць падпіску, агітую новых падпісчыкаў».
Насельніцтва раёна абслугоўваюць 8 сельскіх і 6 гарадскіх аддзяленняў сувязі (уключаючы Лынтупы і Варапаева), 6 перасоўных (у экіпажы – вадзіцель і паштальён) і 3 матарызаваныя дастаўкі (вадзіцель-паштальён).
— Да Свірковіча жыхароў нашай вёскі абслугоўвала на перасоўным аддзяленні сувязі Алёна Падгайская, — расказвала старэйшына Савіч Ірына Кацейка. — Мы да яе прывыклі і вельмі шкадавалі, калі яе перавялі ад нас. Новага паштальёна прынялі насцярожана. Сумняваліся, ці зможа ён выконваць свае абавязкі гэтак жа якасна, як Алёна. Ды дарэмна. У Эмануілавіча ўсё атрымалася. Ён адказны, прыветлівы, камунікабельны. Яго работай мы задаволеныя.
«Дзякуй Богу, што ёсць такія людзі, як Анатолій. Так і напішыце ў газеце», — прасіла мяне жанчына з Гогава. «Ніколі не сарваў графіка», — пераконвалі ў Манькавічах. «Заўсёды ўважлівы і добразычлівы», — характарызавалі ў Логавінцах. «Нам вельмі зручна, што Эмануілавіч, акрамя газет, прывозіць розныя прадукты», — гаварылі ў Перавозніках.
Не ведаю, калі завяршыўся рабочы дзень Анатолія Свірковіча, бо суправаджала яго толькі на частцы шляху. А назаўтра вадзіцель-паштальён ужо з 7.30 раніцы атрымліваў у вузле сувязі газеты, часопісы, пісьмы, грошы на выплату пенсій, тавары на продаж, каб зноў па знаёмым маршруце адправіцца да вяскоўцаў. Яго чакаюць!
Фаіна Касаткіна
